பெண் குழந்தை

கல்பனாவின் வசைகள் 

காவியாவின் முத்தத்தில்
மூழ்கி மறைந்தே போயின
கனகசபாபதிக்கு

இசைஞானியும்
இசைப்புயலையும் விட
இனியாவின்
நிலா நிலா ஓடிவாவில்
இலகியது
இளங்கோவின் இதயம்

கயலுக்காக
டைரி மில்க்
வாங்கும்போது
கார்த்திக்கிற்கும்
சேர்த்து வாங்க
சொல்லும்போது
அவள்
உயர்ந்தே நிற்கிறாள்

விளையாடுகையில்
இடறி விழுந்த
வருணிற்கு
எச்சில் தொட்டு
மருந்து வைக்கையில்
மருத்துவராகிறாள்
யாழினி

கலங்கியிருக்கும் பத்மாவின்
கண்களை துடைக்கும்
அபியின் சிறுவிரல்களால்
விட்டோடியவன் எழுதிய
கடைசி கடிதத்தின்
கணம் குறைந்தது

காலுடைந்த
குட்டி நாய்
விரைந்து குணமாக
முணுமுணுத்து
வேண்டுகிறாள்
அந்த குட்டி
தேவதை

அந்த பெரிய
கரடி பொம்மை
பிடிக்கவில்லையென
என் நிலை அறிந்து
பொய் சொன்னவள்
நிச்சயம் சிறுபிள்ளையாக
இருக்க முடியாது

என் கைபிடித்து
கரும்பலகையில்
எதையோ எழுதியவள்
அப்பா இது தான்
உன் பேரு
எனச்சொல்லி
சிரிக்கும்போது
சிலிர்த்தது அவன் உள்ளம்

கல்லுடைத்து
வீடு திரும்பியவன்
கைககளை பிடித்து
மயிலிறகால்
வருடும் சிறு கரங்கள்
இறந்த அவன்
அன்னையையே
நினைவுபடுத்தின