அம்மாவின் முந்தானை

கசியும் குழந்தையின்
கண்ணீரைத் துடைக்கும்
கொதிக்கும் குழம்பு 
சட்டியையும் இறக்கும்

மழையில் நனைந்த
தலையத் துவட்டும்
மழலைக் காதில்
அழுக்கும் அகற்றும்

மடியில் சாய்ந்தால்
மெத்தையாகும்
வெட்கி மறைய
திரையாய் மாறும்

பங்குனி வெய்யிலில்
விசிறியும் அதுவே
மார்கழிப் பனிக்கு
போர்வையும் அதுவே

தோட்டத்தில் காய்களையோ
வீதியில் உதிரி
சாமந்தியோ அதை
முந்தானையே ஏந்தும்

கொதிக்கும் தனலில்
சமைக்கும் போது
உதிர்க்கும் வியர்வையை
ஒத்தி எடுக்கும்

சமையல் முடித்து
கழுவிய கைகளின்
சொட்டும் ஈரமும்
அதுவே உலர்த்தும்

கதைகள் சொல்லி
ஊட்டி முடித்து
வாயைத்துடைக்க
முந்தானை போதும்

அவள் வாசம் பரவிய
முந்தியைப் பற்றி
ஆனந்தமாய் அவள்
குழந்தையும் துயிலும்